Dat is rot

Bij het overlijden van Jan Rot was er genoeg aandacht voor hem, meer als tijdens zijn leven als artiest dat was duidelijk. Juist zijn columns na zijn overlijden vond ik wel leuk. Niet alleen de inhoud maar ook ogenschijnlijk dat stukje leven wat je afsluit en beschouwd zoals in zijn laatste bericht en dan ben je al weken dood. Afscheid nemen is iets wat in de belangstelling staat en waar we in de westerse samenleving niet echt mee bezig waren. Jawel bidden en rouwen maar niet die voorbereiding zoals in de column voorbij kwam. De hospice is ingeburgerd, een sterfhuis, een plek waar je netjes je laatste dagen kan doorbrengen met de gepaste zorg. Het mooie in de column waren dan ook de overdenkingen op je afscheid die je ook neemt via de elektronische snelweg. Je bericht komt aan en mensen reageren. Wat mij aansprak en wat ik mooi vond was de overweging waarom er naar het hospice werd gegaan. Ik heb nu een paar keer meegemaakt dat ik mensen feliciteerde met het leven, u bent jarig van har