Posts

Vergeten momenten

Afbeelding
Er zijn heel wat herinneringen waar ik aan kan terug denk. Het helpt vaak om één klein onderdeel voorbij te laten komen om de herinnering helder te krijgen. Ik vergeet overigens net zoveel weer als ik mi) herinner. Ooit ben ik getraind in het wegzetten van herinneringen gekoppeld aan een archieffunctie in mijn hersenen. Dat wegzetten was vooral bedoeld om de noodzaak van het moment voorop te stellen. De noodzaak van het moment kan heel veel zijn, van natuurrampen tot noodzakelijke boodschappen. Nu vind en vond ik heel veel herinneringen totaal onzinnig maar ze teisteren wel die hersenfuncties die ik nu net niet stil kan zetten. Dat alsmaar blijven denken waarbij ik mij bewust ben dat ik de gedachten door kan sturen werken echt verlammend. Het is als een computer die maar blijft downloaden terwijl je hebt aangeklikt dat niet te doen. Nu is het voor de meeste mensen wel te begrijpen dat die computer iets doet maar vooral niet dat hun eigen hersenen iets doen. Als we dan vergeten dan plaa

Een punthoofd krijg je er van

Afbeelding
De bezigheden van een mens zijn soms te stom om te benoemen. Ik voel mij soms net als een basis organisme in de natuur. Ik consumeer door voeding in een gat te stoppen en dat wordt dan verwerkt en komt er uit als mest of vocht. Ik heb met genoegen altijd de natuur bekeken. Het mooie in dit leven is dat kennis in overvloed voorbij komt en zo ken ik het organisme in de zee die als een koker zo leeft. Nu zijn wij als mens ook wel verkokert en zie je door de tijd heen dat we culturen opbouwen en vernietigen. Toch bouwen we ook enorme monumenten en weten we niet eens wie of waarom ze gebouwd zijn. Toch zijn we ook in onze ontwikkeling en nieuwsgierigheid steeds verder op zoek naar de oorsprong der dingen. Ik volg met veel genoegen alle kennis die voorbij komt. Wat ik geleerd heb zijn basisprincipes van deze planeet, haar verhoudingen, de plek in het heelal en daar waar ik mee begon de levende organismen van deze aarde. Ik voel mij beslist rijk met al die kennis want ik verwerf er inzicht me

Binnenweg

Afbeelding
Het leven is een rare brij van toevalligheden zo concludeerde ik maar terwijl er veel meer zaken door mijn hoofd schoten. Het begrip leven is een zo leuk definieerbaar gegeven dat ik daar dagelijks wel meerdere keren over nadenk. Een lastig gegeven ansich omdat ik mijn tijd beter kan gebruiken om aan leuke dingen te denken. Dat doe ik dan ook omdat de gedachten over leven soms zo zwaar oppak dat het niet leuk is. Vandaag las ik een stukje over de dichter Perk waarin ik iets herkende over de gedachten die een mens kunnen teisteren. Verliefdheid gericht op een onmogelijk haalbare liefde. Maar daarin, ik ben ook lang verliefd geweest, maar daarin herkende ik het consumeren van gedachten waarin je tijd opgeslokt wordt. Nu is tijd relatief en zeker bij deze dichter die slechts tweeëntwintig jaren op de aarde verbleef maar uiteindelijk gedragen door een ander wel beroemd werd. Nu is het relatieve zien van het leven en het dichterlijke iets wat beslist bij mij past. Ik hoef daarvoor alleen ma

Hand van God

Afbeelding
Laat ik beginnen te zeggen dat ik geen verstand heb van voetbal. Dat scheelt de helft, welke heft maakt niet uit. Voetbal is oorlog stelde Rinus Michels destijds en als trainer is het hem gelukt met het Nederlands elftal een prijs binnen te slepen. Verder haalde het Nederlands elftal toch altijd wel een toppositie, iets waar een natie trots op mag zijn. Aangezien ik er geen verstand van heb ontkom ik er niet aan dat ik meekijk met diehard fans. Zo ook de laatste wedstrijd in Qatar. Eerlijk gezegd vond het elftal al eerder geen geweldige prestatie leveren maar tot zover kwamen ze in ieder geval en dat is een prestatie. Grapjes op social media ten spijt die gingen van; een Duitser en een Belg komen in het café en de Nederlander is nog in Qatar,  is het hele omkoopschandaal om daar te spelen al afgrijselijk. Geld regeert en oorlog is voetbal. Daar leek het wel verdacht veel op met wat ik zag gebeuren. Zou de emir gewed hebben op wie er kampioen wordt en daarmee de wedstrijd gekocht hebben

De aarde is om op te leven

Afbeelding
Zaterdag negentien november was het weer beursdag. Hoeveel beurzen heb ik wel niet gedaan en hoe verschillend was wel niet de insteek. Zaterdag, de derde in november en maart zijn standaard, was weer de beurs die ik in een constante het meeste heb gedaan. De mineralenbeurs van Geode. Sinds het ontstaan van Geode ben ik er eigenlijk altijd wel bij. Nu is altijd wel een heel groot begrip en maak ik mezelf daar wel heel erg belangrijk mee. Belangrijk in de zin van de vele mensen die ik gekend heb die prat gingen op hun eerste aanwezigheid en belangrijkheid. Voor mij is er altijd een gevoel van verbondenheid en op het moment dat ik daarover nadacht kwam er een heel psychologisch proces voorbij. Hechting was uiteindelijk het woord wat de kern raakt van dat denken. Juist als dat voorbij komt, het hele denkproces, dan ben ik weer blij. Het weten hoe het zit of hoe het komt en wat mij drijft. De mineralen zijn een bindend element gebleken waarin veelal het een middel is van wisselwerking. De a

Peace will become the planet

Afbeelding
Honderd jaar geleden zag de wereld er wat anders uit. Een oorlog die alle oorlogen moest beëindigen was net afgerond en zo klom de wereld weer wat op . Maar was het allemaal koek en ei. Eigenlijk wel zou je zeggen koek en ei om te eten en dat was het dan. Er was een enorm verschil tussen de rangen en standen. Recent reed ik weer door het oorlogsgebied van de eerste wereldoorlog en dan ben ik mij bewust hoeveel miljoenen mensen het leven hebben gelaten. Het riviertje de ijzer kruis ik dan en bedenk hoe een stel idiote generaals mensen de dood in bleven sturen. Deze oorlog wordt ieder jaar groots herdacht en dagelijks blazen ze de Last post om het bewustzijn wakker te houden. Armoede, armoede op vele niveaus zie ik voorbijkomen als ik over het landschap kijk. Ik laat het los en bedenk hoe het elders in de wereld was. Ik rij met een hedendaagse auto door het gebied en kan het toch niet loslaten terug te denken aan voertuigen van honderd jaar terug. Ik ben heel blij dat ik zo luxe Europa k

Crossroads

Afbeelding
Ik kwam deze week weer tal van zaken tegen waarbij je kan zeggen of stellen dat het een kruispunt is. Of dat nou in mijn leven, denken, werken of voelen is laat ik even in het midden. De slag bij Grolle trok mijn aandacht en zette mijn denkhoofd aan door de jaartallen. De tachtigjarige oorlog, gebroeders de Witt ik zocht even naar de opeenvolging der dingen. Het viel natuurlijk snel op zijn plaats. Door Grolle dacht ik aan Grolloo en dat kwam eigenlijk door de titel die ik hier hanteer crossroads. Grolle deed mij denken aan iets anders dat was duidelijk en ik zat met mijn denkhoofd in een andere associatie die wel paste bij een nummer van Cuby and the blizzards. Een andere dag een andere weg. De band was eerder deze week voorbij gekomen en met alles wat er gebeurde werden mijn gedachten heen en weer geschud, een beetje de blues dus. Johan Derksen woont in Grolloo dus die naam duikt in dat kader vaker op en hij houd de blues graag levend. Nu ben ik in mijn jeugd er wel geweest, ook toen