Heel de dag door of eigenlijk heel de ochtend speelt het al door mijn hoofd terwijl ik bezig ben. Of dat nu lezen is of thee zetten, ontbijt maken, bij alle handelingen denk ik na. Niet gewoon denken maar tot diep filosofische gedachten waarbij het thema bewustzijn telkens terugkomt. Heel mijn leven lang is dat al zo bedenk ik mij om mijzelf meteen maar te corrigeren. Nee ( een vast stopwoordje ) dat is niet waar. Ik was ook wel eens onbewust, gewoon een kind, in mijn leven. Maar ( altijd weer een bezwaar of tegenwerping ) sinds de bewustwording is het best lastig om te ontsnappen aan dat rare mechanisme wat de mens denken noemt.
De eerste vorm van bewustwording was het nadenken van wat er gebeurde in mijn omgeving, anders was dan wat bij anderen plaatsvond. Aan de lopende band waren er gebeurtenissen waarover gesproken werd. Gebeurtenissen waar de omgeving met ach en wee op reageerde waardoor ik er met extra aandacht naar ging kijken . Leven en dood kregen een nieuw perspectief, familie geschiedenissen kregen een andere betekenis en de geschiedenis werd voortdurend herschreven. Ondanks alles bleef de wereld, de wereld en draaide gewoon door, letterlijk en figuurlijk. Recent sprak ik een vriend met wie ik al jaren contact houdt, die mopperend inging op het thema bewustzijn en denken.
Het hinderde hem dat hij bewust was geworden en wist zich nog vrij goed te herinneren hoe dat kwam. De schok dat je ineens in je leven wakker wordt en dat denken niet meer kan uitschakelen. Door de jaren heen hadden we het thema al vaker besproken als elkaars klankbord. We kunnen het vaak wel lachend bezien in het kader van het aardse tranendal maar hebben beiden wel zoiets van jammer maar helaas dat we het niet kunnen uitschakelen. Omdat wij allebei een zelfde periode in het leven hebben meegemaakt, kunnen we gemakkelijk over het onderwerp spreken. Ieder met eigen ervaring maar wel met vergelijkbare boeken en ervarings momenten.
Als ik dan in de ochtend zo denkend wakker wordt en telkens de gedachten orden en door stuur blijft met alles wat ik lees, zie en hoor, dat bewustzijn dat mij wijst, dat denken. Een gedicht van Marsman brengt mij bij zijn biografie in plaats van de poëtische verbeelding. Een onderbreking in het denken door het doen van een praktische opdracht doet mij wakker worden en brengt mij beelden van een gescheurde aarde . Waar komt dat beeld vandaan? ,meteen zie ik waar het beeld opgepikt is en hoe ik dit verpakt heb of vertaald heb naar de beelden die mijn hersenen opwekken. Hoe bewust ben ik dat ik dit heel mijn leven al doe en zo mijn angsten, wensen of blokkades opwek.
Dat allemaal terwijl ik gewoon in de keuken iets praktisch doe. Met mijn vriend hebben we het vaker over het thema en is de verbeelding vaak hetzelfde. Het helpt ons beiden even te reflecteren op wat wij samen hebben ervaren en vooral hoe terugkijkend op die momenten we het nu zien. Het helpt eigenlijk ook niet anders dan te lachen om de momenten dat we het er weer over hebben. Hebben we niks beters te doen, hoezo waarom. Dat zijn de vaste vragen om te helpen het denken stop te zetten. In de vele verhalen die wij terug kunnen halen zet ik vaak het tijdsbeeld er naast en kijk hoe we die dag er tegen aan kijken. Geschiedenis is niet wat het is maar hoe het neergezet wordt.
De waarheid van gisteren is de leugen van vandaag. Het mooie van onze gesprekken, zinloos tijdverdrijf maar met een hoog sociaal gehalte, dat ze altijd weer leiden tot eenzelfde conclusie en eindigen met woorden als, bedankt voor het gesprek of tot een volgende ronde. Als we ons niet bewust waren geweest, dan hadden we veel naïever of echt zinloos ons leven kunnen leven zoals de natuur die een cyclus heeft. Echt zinloos is dan zo een mooi waardeoordeel. Ik kijk naar de bloem die mij vreugde geeft en die in een verkeerd tijdsgewricht ontluikt. Het is als het denken en brengt mij op de gedachte dat ik als de tijger ben die overleeft.
De verhouding in aantallen van mens en tijger helpen mij in mijn kracht te staan en sterken de gedachte aan het bewustzijn. Terug naar de gedachten die in de ochtend ontstonden met de kennis van het tijdsgewricht waarin ik leef lees ik verder de verhalen van mensen en hun gebeurtenissen, geheel zinloos tijdverdrijf waarbij muziek en beeld in mijn hoofd doorwerken. Geheel basic ga ik terug naar de jeugd waar ik het met de vriend weleens over heb en waar ook veel van de door mijn gelezen verhalen een thema vormen. De muziek en de tekst over het gezwoeg passen daar goed bij, ook bij het gevoel van de tijger die in zijn overleving hard moet werken om alle obstakels van de mens te overwinnen.
Zestien ton klinkt het lied in mijn hoofd en het verhaal van het overleven. In denk passend bij het opgroeien aan de fabriek waar ik voorbij kwam en waar mijn leven als een rode draad bijpast. Ik zwoeg niet maar ga bewust om met alles wat ik meemaak en denk maar aan de vragen op het theezakje, althans op het label. In het bewustzijn ga ik graag terug naar de begintijd van onze vriendschap en een boek waar ik nog altijd veel plezier aan beleef, de i tjing, ik leef nu met de filosofie van duizenden jaren oud op een planeet die miljarden jaren oud is. Grappig om dan bewust te zijn dat je hier even mag verblijven en ook al zou je reïncarneren, het is altijd tijdelijk. Ik trek mijn strepen aan en ga tijgerend de dag in met het liedje in mijn hoofd, hoezo waarom en kijk naar het orakel van de dag.
Ik volg mijn gevoel en ga aan de slag met het bewustzijn van minuten hiervoor en lees dat dan in de uren hierna. Ik volg mijn hart zoekend en zwoegend in bewustzijn luisterend wat anderen ongevraagd over mijn vorige levens vertellen.
0 Reacties