De bezigheden van een mens zijn soms te stom om te benoemen. Ik voel mij soms net als een basis organisme in de natuur. Ik consumeer door voeding in een gat te stoppen en dat wordt dan verwerkt en komt er uit als mest of vocht. Ik heb met genoegen altijd de natuur bekeken. Het mooie in dit leven is dat kennis in overvloed voorbij komt en zo ken ik het organisme in de zee die als een koker zo leeft. Nu zijn wij als mens ook wel verkokert en zie je door de tijd heen dat we culturen opbouwen en vernietigen.
Toch bouwen we ook enorme monumenten en weten we niet eens wie of waarom ze gebouwd zijn. Toch zijn we ook in onze ontwikkeling en nieuwsgierigheid steeds verder op zoek naar de oorsprong der dingen. Ik volg met veel genoegen alle kennis die voorbij komt. Wat ik geleerd heb zijn basisprincipes van deze planeet, haar verhoudingen, de plek in het heelal en daar waar ik mee begon de levende organismen van deze aarde. Ik voel mij beslist rijk met al die kennis want ik verwerf er inzicht mee. Inzicht is nog geen kennis en omgekeerd eveneens.
Wat wel terugkomt is de vraag naar liefde. Mensen geven ook wel aan dat er behoefte is aan respect maar daarin laat de geschiedenis zien dat het afdwingen van respect meestal tot enorme oorlogen leidt met als gevolg de vernietiging van system,en. Niks nieuws onder de zon maar wel onder de aarde waar wij die culturen opgraven. De piramide van Cheops heeft mij dit leven wel gegrepen omdat deze ook onder het zand vandaan kwam maar ook de gehele bouwkundige structuur en de bijpassende wiskunde.
Het grappige van vele oude culturen en hun bouwwerken vind ik de wijze waar mij de kennis op school werd aangereikt dat dit onderontwikkelde culturen zouden zijn. Natuurlijk was er ook wel het respect voor wat men voortbracht maar de ondertoon was wel één van minkukels ondanks de tempels. Zo keek ik ook wel verder terug dan vijfduizend jaar en dan kom je vanzelf tienduizend jaar en verder terug. Mooi denk ik wat zal er van onze ontwikkelde cultuur over zoveel jaar nog terug te vinden zijn. Gelukkig ben ik vooral geïnteresseerd wat leidt tot een nieuwsgierigheid waarin ik nog steeds te verwonderen ben.
De watersnoodramp van negentien drieënvijftig bracht mij eigenlijk op dit onderwerp want, ook in Egypte hebben ze wel enorme overstromingen gehad rondom de piramiden. Bij de piramiden is natuurlijk de vraag van de kip en het ei. Wie was er eerder de sfinx of de piramide. Want ook daar hebben onderzoekers de rol van het water onderzocht. Niet alleen vanwege de bouw maar ook vanwege de aanlevering van bouwmateriaal. Een methodiek die ook genoemd wordt bij de bouw van Stonehenge in Engeland.
Het grappige blijft dat ik vooral geïnteresseerd blijf in de wiskunde en de methodiek in het midden laat aangezien de discussie verschilt als je praat met een archeoloog of een bouwkundige en dan heb je daar ook enorme gradaties in. In een van de plaatjes zie je dan ook heel veel theorieën in één beeld terug terwijl ze een enorme breedte aan kennis voorstaan. Het heeft dus geen zin om daar nu verder op in te gaan aangezien we dan op het niveau van een heel boek terecht komen. Wat wel terug komt is het respect en de liefde. Ik zat te luisteren naar het nummer gimme some loving toen ik ook een keer naar het scherm keek en een geheel andere taal voorbij zag komen.
Ik associeer het nummer altijd met een film en zie dan twee mannen in zwart met zonnebrillen op dansen. Zij hebben dan een opdracht van god en dat ik vind ik prachtig in de moderne setting. Bij de piramide en stonehenge past dat ook, de drive om iets te bouwen wat ingegeven is door iets ontastbaars maar voor velen wel voelbaar. In dit leven schreef ik al en die uitdrukking geeft eigenlijk aan dat je denkt in meerdere levens. Passend bij de cultuur van Egypte maar ook veel oudere culturen die wij kennen. Terwijl ik naar het filmpje zit te kijken en de foto’s van de piramiden droom ik weg zoals in de film, onderweg naar het belastingkantoor om de schuld te betalen.
Dat collectieve, het positieve waarin schulden kunnen worden afgekocht of voor een volgend leven iets wordt meegegeven, dat wat met liefde wordt gedaan dat is wat mij grijpt. Je zou kunnen zeggen tijdens het mijmeren heb ik het licht gezien, het licht van de liefde zoals ik bewust ben dat de aarde draait en dat door die draaiing ik elke dag weer de zon zie. Vanuit die gedachte en het wakker worden uit de mijmering kijk ik nog eens naar de overstroming bij de piramide en denk aan het stuk europa wat overstroomt is en denk, wat leert de mens nou van zijn bestaan op deze aarde. Geef mij maar wat liefde want in welke taal je het ook zingt dat is wel wat de mens, de dieren, de organismen doet voortleven.
0 Reacties