Chris Moorman`s blog

Er zijn heel wat herinneringen waar ik aan kan terug denk. Het helpt vaak om één klein onderdeel voorbij te laten komen om de herinnering helder te krijgen. Ik vergeet overigens net zoveel weer als ik mi) herinner. Ooit ben ik getraind in het wegzetten van herinneringen gekoppeld aan een archieffunctie in mijn hersenen. Dat wegzetten was vooral bedoeld om de noodzaak van het moment voorop te stellen. De noodzaak van het moment kan heel veel zijn, van natuurrampen tot noodzakelijke boodschappen. Nu vind en vond ik heel veel herinneringen totaal onzinnig maar ze teisteren wel die hersenfuncties die ik nu net niet stil kan zetten. Dat alsmaar blijven denken waarbij ik mij bewust ben dat ik de gedachten door kan sturen werken echt verlammend. Het is als een computer die maar blijft downloaden terwijl je hebt aangeklikt dat niet te doen. Nu is het voor de meeste mensen wel te begrijpen dat die computer iets doet maar vooral niet dat hun eigen hersenen iets doen. Als we dan vergeten dan plaa

De bezigheden van een mens zijn soms te stom om te benoemen. Ik voel mij soms net als een basis organisme in de natuur. Ik consumeer door voeding in een gat te stoppen en dat wordt dan verwerkt en komt er uit als mest of vocht. Ik heb met genoegen altijd de natuur bekeken. Het mooie in dit leven is dat kennis in overvloed voorbij komt en zo ken ik het organisme in de zee die als een koker zo leeft. Nu zijn wij als mens ook wel verkokert en zie je door de tijd heen dat we culturen opbouwen en vernietigen. Toch bouwen we ook enorme monumenten en weten we niet eens wie of waarom ze gebouwd zijn. Toch zijn we ook in onze ontwikkeling en nieuwsgierigheid steeds verder op zoek naar de oorsprong der dingen. Ik volg met veel genoegen alle kennis die voorbij komt. Wat ik geleerd heb zijn basisprincipes van deze planeet, haar verhoudingen, de plek in het heelal en daar waar ik mee begon de levende organismen van deze aarde. Ik voel mij beslist rijk met al die kennis want ik verwerf er inzicht me