Ik zat vanmorgen rustig te lezen en werd door tal van teksten geraakt. Dat wil zeggen de teksten die ik las waren gewoon journalistiek maar verwezen onder andere naar muziek en muzikanten. Bij het denken aan muziek zal er bij een ieder wel iets gebeuren en klinken er klanken in mijn hoofd. Van zwaar klassiek, ik bedenk dan maar Bach, tot en met house en alles wat daar tussen zit. Aangezien het journalistiek was richtte ik mij al snel op de teksten. Nu was ik de afgelopen twaalf uur al bezig geweest met tal van vragen rond muziek dus maakte het gemakkelijker om een andere focus op het onderwerp te krijgen.
Associatief bedacht ik mij dat het taalgebruik, zo betrapte ik mij, direct de muzikale kant op ging. Focus, de band maar ook een gewoon tekstbegrip of een fotografie principe. Alles bijeen merkte ik dat zodra ik zat te lezen en het over muziek ging mijn hoofd explodeerde van creativiteit. De Nederlandse band Focus speelde dor mijn hoofd maar door een eerdere vraag in de uren hiervoor kwam ik eigenlijk bij een andere band uit met een tekst die een soort overgevoel losmaakte. Het journalistieke deel bleef aan mij knagen en daardoor besloot ik op zoek te gaan naar de combinatie van gedachten.
Zodra ik over muziek schrijf ontstaat er iets heel bijzonders. Ik zoek veel lagen, invloeden, gevoelens maar ook vooral patronen, wiskundig van aard, de harmonieleer die er aan ten grondslag ligt. Ik sta dan graag te typen zodat mijn machine als een klavier bedient kan worden en doe dan de aanslag alsof ik op een toetsenbord sta te spelen. Ik heb dan ook de gewoonte om op YouTube de muziek op te zoeken of te checken wat ik in mijn hoofd hoor. Dat deed ik dus ook tijdens dit schrijven. Door de zoekgeschiedenis kom je dan plots terecht op momenten die ik eerder gezocht had.
Zo ook dit keer kwam ik na de muziekzoektocht plots terecht op een pianostuk. Nu luister ik vaak zat pianostukken van bekende componisten maar door de muziekstukken of eigenlijk de films die ik gezocht had kwam ik terecht bij de Marx Brothers. Geen muziek groep maar wel bijzondere entertainers waar ik bijzonder van kan genieten vanwege de plek die muziek kreeg in hun films. Ik sta dus lekker te genieten van de ongein terwijl ik serieuze muziekstukken voorbij zie komen in gedachten. Het is de vrolijkheid uit de films die in mijn hoofd ontstaat als ik over muziek denk of daar mee bezig ben.
Ik vind Bach gewoon te zwaar en zoek dan ook de lichtere muziekstukken en heb de neiging al gauw over te stappen naar Mozart. Toch was de journalistiek vooral gericht op meer hedendaagse artiesten vooral uit Nederland en dan dendert er in mijn hoofd al veel voorbij. Door de inspiratie die de band Focus mij gaf zocht ik even door naar bands die in mijn hoofd afspeelden alsof ik een juke box had aangezet en daarbij in geheel willekeurige reeks cijfers en letters had ingetoetst . Q 65 speelde of Marmelade en waarom nu juist die ineens opdoken wist ik niet.
Ik hoorde het nummer Sylvia van focus in mijn hoofd afspelen maar was meteen weer afgeleid en dacht aan Supersister en CCC Inc omdat die bands ook in Dordrecht speelden ja hoor daar doken namen op als Inca bullet Joe en de Zipps. Ik moest mijn juke box in mijn hoofd echt stop zetten anders waren tal van lokale bands blijven denderen. Wat ik leuk vond aan de gedachte van de Zipps dat ik het kon ombuigen naar hedendaagse muziek zoals de Kik. Die hadden opgetreden in het Dolhuys in Dordrecht samen met de Zipps ( die daar vroeger ook repeteerden ) een bijzonder leuke avond maar zij traden ook op met Armand.
Dat die nu niet al eerste door mijn hoofd was geschoten maar goed, de Kik maakte wel een mooie verbinding. Armand paste wel bij de gedachte. Daarbij paste hij niet het Dolhuys maar juist Shiva of sprankje groen op de Voorstraat in Dordrecht waar bands als CCC Inc paste en Armand met zijn eeuwige joint normaal inkleurde.
Omdat al die muziek door mijn hoofd had gedenderd en ik terugging naar de basisgedachte van een nummer waar ik op gericht moest blijven kwam ik uiteindelijk middels deductie uit op; she was naked.
De titel wekt een gedachte op en stuurt iedereen die dat hoort of leest een kant op in zijn haar hoofd om daar iets bij te zien te denken of voelen. Juist dat was dan ook de kern van de gedachte waardoor ik door de teksten die ik las werd geprikkeld. Wat hoor je of heb je gehoord, gevoeld toen je de muziek met bijbehorende tekst voorbij hoorde komen. Want associatief doet muziek, de tekst, het moment veel met de mens. Daarnaast doet de taal, tijd en plaats waar iets vandaan komt of gebeurt ook nog eens veel. Als je iets van Woodstock beluistert op dit moment of destijds dat doet heel veel.
Ben je van de sfeer, van de inhoud of van de betekenis. Hoor je iets in de kerk of in de concertzaal of de programmering die plaatsvind bij een festival. Met Woodstock als voorbeeld is het mooi te plaatsen in tijd en ruimte. Was je er bij dan heb je een andere ervaring dan dat je het nu voor het eerst hoort. Zo dus ook de teksten. Tegen oorlog of specifiek bestuur als protest of meer in universele symboliek, of juist de artiest als nieuwe heilige wat is je houvast als je luistert. Die zauberflöte van Mozart heb ik meegemaakt op straat in Dordrecht op plekken ouder dan het muziekstuk zelf maar de ervaring zelf maakt een geweldige verbinding met mij persoonlijk terwijl ik het muziekstuk kende Bach heb ik in de grote kerk gehoord maar hoor het toch liever op uitgezochte onderdelen.
De ervaring op straat stelt mij in staat om journalistiek over die plekken te schrijven en de muziek bij de actualiteit te betrekken. Terwijl ik nog met veel enthousiasme over muziek kan schrijven speelt de muziek toch weer door en hoor ik Sylvia voorbij komen maar denk dan toch weer aan Supersister die door Nederland trekt als project en hoor direct weer; she was naked en voel en ervaar een heerlijke ontspanning. De vraag die aan een derde werd gesteld, welke plaat zou je meenemen naar Rottumeroog, is dan uiteindelijk, omdat het er maar een mocht zijn dit nummer van Supersister.
Het deed mij denken aan het heerlijk zwemmen aan de Waddenzee. Aan het oermoment van kamperen in de duinen in het natuurreservaat. Ik mocht gewoon naakt rondlopen zo de zee ingaan en we zwommen er lekker ontspannen bloot in zee. De vrijheid die dat gaf dat er geen verschil was tussen de badgasten. Wat de een naakt noemt noemt de ander bloot. Vrijheid, in woord en beeld in de toon van de muziek. Ik hoor het en met dat nummer in mijn hoofd kán ik mij heerlijk verplaatsen en dans op ieder willekeurig moment. Ik kan dat overigens met veel muziek en luister naar teksten en vraag mij wel eens af wat doet het mij vandaag.
Met Armand meezingen; ben ik te min blijft nog steeds net zo genieten als in negentien zevenenzestig het voelt alleen wat anders. Ik voel mij als een muzikant op een toetsenbord terwijl ik dit intyp en loop dansend door de ruimte en geniet van de energie die het geeft. De verbinding tussen focus en Mozart is dan ook de fluit dat mooie ijle geluid zoals dat in de oudheid wel wordt neergelegd bij euterpe de muze van het fluitspel. De muzen woonden samen op de muziekberg Helikon en worden ook wel afgebeeld met een harp.
Dat doet mij opnieuw denken aan de Marx Brothers waar Harpo mij altijd bekoorde met zijn harpspel in de films. Alles wat ik in die films terugvindt zijn de passende beelden die bij de muzen aan krachten worden toegeschreven. Zoals de bij de muzen beschreef ik al de levenskracht die muziek mij geeft. Zo kan een mens toch gewoon maar blij worden van wat hij leest en daardoor hoort, ervaart, voelt; .zing, dans, lach en bewonder denk ik maar even want er is zoveel moois in het leven.
0 Reacties