A day in the life


Vandaag las ik de krant en zoals vaker rond de feestdagen stonden er weer wervende advertenties in over eten rond de feestdagen . Nu heb ik wel eens eerder iets losgelaten over hoe ik door de winkels heen kan lopen en naar voedsel kan kijken om dan geheel gevoed met vrijwel geen boodschappen de winkel uit kan stappen. Dat heb ik ook bij de advertenties. Ik geniet van de mooie plaatjes en bij de goede sfeer die gebracht wordt die mensen thuis iets moois brengt aan tafel. Iets wat sfeer geeft en de fijne bijdrage is aan feestdagen wat voor denominatie men ook is of heeft.

Het is geweldig om te zien hoe ook op de media hier mooi op wordt ingespeeld.   Op dit moment is het ook niet natuurlijk om met grote groepen bij elkaar te komen of in restaurants te gaan eten dus is het belangrijk de sfeer en het gemak van mooi en lekker eten aan te bieden. Omdat restaurants en horeca het ook moeilijk hebben zie je in het verlengde van de kranten advertenties ook zij hun best doen om de feestdagen extra feestelijk te maken door eten bezorgd aan huis aan te bieden. Het is bijzonder hoe anders dan anders het op dit moment is.

We hebben op eenentwintig december weer een mooie sterrenstand, een kerstster, en worden teruggeworpen op ons zelf. Ook de kookprogramma's die ik aan heb staan op de BBC gaan veel in op de lekkere en mooie etenswaren en hoe je die simpel kan maken. Toevallig staat bij mij de BBC aan op die kookmomenten maar rondom de kersttijd maken we ook vaak Dickenssferen als romantisch beeld rond de kerst. Eten en saamhorigheid spreekt daar vaak uit en het verhaal van Scrooge komt veelvuldig terug. Ook de reclames refereren vaak aan de emotie van dit verhaal.

Eten en emotie hangen beslist samen. Gezelligheid aan tafel is de helft van het eten. Door de advertenties ging ik even terug naar momenten van die gezelligheid aan mijn jeugd tafeltijd. Met minimale middelen iets moois neerzetten was één van die beelden waarbij ik meerdere jaren in herinnering voorbij zag komen aan mijn geestesoog die mijn hart met warmte deden vullen. Hoe belangrijk dat   is het voor een mens dat te hebben en te ervaren heb ik wel meegekregen. Die mooie momenten kan ik koesteren ook al zijn deze relatief gezien beperkt.

Ieder moment van gezelligheid maken we ook zelf, tegenslag of niet. Daar waar ik tegenslag opmerk transformeer ik die naar een ervaringsmoment. Want ieder ervaringsmoment is één zoals we nu collectief meemaken. Terug naar die mooie ervaringen lukt het me opnieuw naar de advertenties te kijken en herinneren hoe destijds een feestmaal bedacht werd en hoe met minimale middelen de gezelligheid vorm gegeven werd. De groei die ik meemaakte omdat er in de economie ook vooruitgang zat maakte het per jaar nog mooier.

Tot het het moment dat ik tegenslag leerde omzetten in ervaringsmoment. Want ook daar zie ik de groei. Vooral dat griepen op de omstandigheid heeft mij geleerd los te laten en te genieten van wat ik heb. Al heb ik niets dan is dat het mooiste bezit, al bestaat mijn eten uit de meest simpele zaken dan ontvang ik dat met liefde. De voorbeelden om dat te leren vond ik simpel weg in de verhalen die wij aangereikt krijgen. Inzicht verwerven is wat ik geleerd heb en dat delen is mijn deel van het leven. Daardoor kan ik ook tevreden kijken naar de mensen die meer consumeren en waarvoor dat consumeren de gezelligheid brengt die zo belangrijk is.

Ik bekijk de advertenties dan ook nog eens en geniet van het lekkers wat wordt aangeboden. Als ik zou mogen kiezen dan haal ik er misschien een enkel dingetje uit maar door de opmaak geeft het mij een Dickens gevoel. Juist dat gevoel is wel het belangrijkste. Zo heb ik dat ook aan tafel ervaren. Een mooi gedekte ontbijt tafel en dat ook bij de verdere maaltijden. Dat samen was iets heel moois. Nu zie ik de ervaringsmomenten die er zijn waarbij dat anders was en hoe je ook je best kan doen in het leven het is niet altijd zoals de advertenties of de reclames je mee willen geven.

Op dit moment is er een collectief gevoel wat denominaties overstijgt waarbij we teruggeworpen worden op de creativiteit zoals ik die vroeger ook wel ervaren heb. Samenzijn met familie is niet altijd mogelijk maar één ding kan wel dat is dat warme gevoel meedragen in het hart. Of dat nu het idee van geboorte is, of het lichtfeest vanwege de straling van de aarde naar de zon, of zoals het Dickens verhaal van Scrooge, op dit moment wordt de diepte in de mens aangeraakt waardoor hij of zij geraakt wil worden.

Het is de gedachte die ik ook altijd wel met humor omarmd heb, stel dat er een oorlog uitbreekt en we gaan er met zijn allen niet naar toe. Juist dat omdenken en niet meer investeren in die rare gedachte van niet delen is een geweldige kracht waar de macht van bij de mens ligt. Ik kan gewoon genieten, terwijl ik de lichtjes zie twinkelen die mensen aanbrengen, waarmee ze een lichtfeest vieren met zijn allen liederen zingen en waarbij we elkaar de mooiste en fijnste wensen toewensen. De traditie van het sturen van kaarten, iets wat we nog meer iets van honderdzeventig jaar doen.

Het past bij bij de Dickens periode, het Victoriaanse, waarin rijkdom en armoede toch wel een schril contrast vormde. A christmas carol ja zo voelt het voor mij bij de feestdagen. Een reflectie op het leven waarin de boeken van Dickens toch heel mooi je mee kunnen nemen. De eerste keer dat ik in Deventer kwam was rondom de kerst en meemaakte hoe de stad transformeerde naar de Dickens traditie gaf een mij een heerlijk gevoel. Van hoog tot laag deed mee aan die transformatie en schiep een saamhorigheidsgevoel.

Van burgemeester tot schooljongens ieder deed zijn deel en maakte een wereld waarin gedroomd kon worden. Ik voelde mij er als een verhalenverteller, als een waarnemer( ik kwam er bij toeval terecht) zoals ik ook door de winkel heen loop. Ik koop niks maar consumeer wel. Ik deel de liefde  die ik heb geleerd die bij dit tijdsmoment past, In de stilte die de aarde neemt tussen eenentwintig december en vier januari. De periode van kerst en oud en nieuw. Mooie tradities mogen mensen helpen om in vrede samen te zijn en te blijven want die oorlog daar ga ik niet naar toe.






Een reactie posten

0 Reacties