Deze week kwam ik weer eens een foto tegen van negentien vierenvijftig. Ik moest nog geboren worden maar het tijdsgewricht na de tweede Wereldoorlog was er ‘een van verandering. Moraliteit was iets wat nog een zwaar stempel drukte op het leven. Tenslotte was losbandigheid iets wat niet kon, althans daar werd door de morele meerderheid zo over geoordeeld. In de jaren zeventig kwam veel terug in de bedrijfsinvesteringen van de mens uit zijn morele hokjesdenken en schudden de zuilen van geloof flink heen en weer en wankelende alsof het niets was.
Uiteindelijk vielen ze om. Moraliteit werd beleden maar de katjes werden in het donker geknepen. Sex was iets wat niet meer voor voortplanting werd belegd maar er werd plezier aan beleefd op manieren die voor veel mensen nog onbekend waren. De verhalen in de literatuur waren schokkend en boeken kwamen op zwarte lijsten terecht waarbij mensen vergeten waren water voor de tweede Wereldoorlog in de kristalnacht gebeurd was. Hoe ga je om met verboden vruchten? Als het toch vruchten waren dan mocht je die toch gewoon consumeren en wie zij dan dat ze verboden waren en hoe kende men die dan.
De foto die ik tegenkwam was genomen in Cannes bij het filmfestival. Een mevrouw in een bikini. Eerder werden mensen daarvoor bekeurd en het mooie was dan ook al het publiek wat stond te star en.de mevrouw was Brigitte Bardot een bekende actrice die nog steeds leeft. Gaandeweg was zij een bekend figuur waar menig man van droomde maar die ook onbereikbaar bleef. De liefde, de sex het kwam steeds meer naar buiten en ruim tien jaar na die foto was er de summer of love. Het was alsof er een champagne kurk van de fles was gesprongen.
Woodstock lied foto’ s zien van blote en half blote mensen. Mannen en vrouwen die ongegeneerd zo rond liepen. Wie in ontwikkelingslanden werkte was dat eigenlijk wel gewend want cultureel werd daar op verschillende continenten niet naar gekeken. Half blote vrouwen, manen met Pernis kokers was eigenlijk normaal. Vrouwen bloot handel dood geldt alleen als je ze zelf niet als je ze als handel inzet. Het was vooral de gene, de schaamte die het in het westen won. Brigitte Bardot was een van die filmsterren waar men kwijlend naar keek of Sophia Lore, nog erger Mae West of Marlin Monroe.
Het verlangen naar het onbereikbare was en is nog steeds wel iets wat de menselijke geest bezighoud. Tegenwoordig is er voor ieder potje wel een deksel, sexualiteit is een product. Een sponsor voor de sport die sexspeeltjes verkoopt kan niet vindt de morele meerderheid maar o, o wat is het een uitgebreide handel. In de jaren zestig en zeventig was het beslist nodig om daar middels een vereniging aandacht aan te besteden maar vooral ook aan de rechten van de vrouw op zelfbeschikking. Het is iets geks die bezitsdrang die vooral door mannen wordt gedomineerd.
Het mooie vond ik dan ook dat ik opgroeide met de kennis van dit al. Ja ik wist mij te bevrijden van die gekke normering maar was meteen ook op zoek naar de balans. Ik kijk de wereld in en zie mensen, mensen die om verschillende redenen gedrag hebben waarvan ik mij afvraag hoe gezond dat is.Gezond is een containerbegrip want welke norm hanteer je bij gezond. Make love not war is een pracht norm. Maar wel met respect voor mens en dier en de planeet waarop dat leven zich beweegt.in het tijdperk van bewustwording is het heerlijk leven en is de scheiding van vreemd of fout gedrag iets wat lastig is.
Hoe zindelijk iemand is opgevoed maakt veelal de norm maar ook zijn haar trauma’s. Ik zie de oorlogen slachtoffers maken en de drang om te overleven, rust te vinden. Brigitte Bardot heeft zich terug getrokken uit het leven waar zij in leefde of beter geleefd werd. Zij koos voor de dieren en steeds minder voor de mensen. De huidige wereld is er een van trauma”s waar vooral aan gewerkt mag worden, de rust die we daarvoor nodig hebben wordt zelden genomen. Neem de rust om balans te vinden in de wereld waarin je het beste verblijft. In de jaren zeventig werd het wel geroepen.
Treed buiten jezelf om jezelf te hervinden, daar is rust voor nodig. Rust en vrede heerlijke thema’s die voor iedere generatie wel de oplossing zijn. Een soort tussenlaag of jaren op school waar leren samenleven en dan noemen we het geen schooljaar cultureel delen zoals er veel volken zijn die dat gewoon zijn. Geluk.zit van binnen laat dat naar buiten komen
0 Reacties