Met de huidige planeetstanden merk ik wel hoe die het leven beïnvloeden. Nu ben ik al gewend geraakt dat er op zo een eerste zin meteen een heleboel ontploffen en roepen wat een onzin, volledig ingebeeld. Nu kan ik dan een heel betoog gaan houden over magnetisme en versterking van de flux krachten per planeet die invloed hebben op levende organismen maar, dat is dan eigenlijk verspilde moeite. Beter is vast te stellen dat men nog uitgaat van het leven op een platte pannenkoek. Recent reageerde ik dan ook op een opmerking over het weer, het meest besproken onderwerp op de wereld denk ik, dat het gewoon lekker was buiten.
Ik constateerde dat er bedoeld werd, fijn dat het niet regent, daar werd bevestigend op gereageerd en tevens de opmerking gemaakt, want achter de wolken schijnt de zon. Ik reageerde direct met de opmerking de zon schijnt altijd. Zonder de zon is er geen leven zoals wij dat nu kennen op onze planeet. Daar werd glimlachend op gereageerd. Gelukkig geen discussie maar begripvol een bevestiging. Ik vertel het wel vaker dat ik bewust op een planeet woon en dat is de aarde, de derde planeet van de zon. Met de huidige ruimte veroveraars die de ruimte ingaan die andere planeten willen bezitten is dat geen gekke opmerking.
Ik wordt er altijd blij van dat er mooie dingen zijn op de aarde en dat ons leven beïnvloed wordt door de plek waar we wonen, ik geniet er graag van. In mijn geboortejaar was de ruimte en de planeten een universum waar God de baas van was. Kerkbezoek maakte je blij als het goed was of gaf een gevoel van geborgenheid. Naarmate ik ouder werd kwam daar een ander beeld tegenover te staan. Het zijn dan vooral de woorden en begrippen die gebruikt werden die niet aansloten op de werkelijkheid van kennis. Nu heb ik de sprekers maar losgelaten en hen in hun eigen waarde gelaten en gerespecteerd als medebewoners van deze planeet geaccepteerd.
Dat maakt mij veel gelukkiger en doet me meer genieten van de verschillende zaken die voorbij komen. Ik werd heel blij toen ik een schilderij onder ogen kreeg en die mij alle andere beslommeringen deed vergeten Het was een schilderij van Carl Skanberg ( 1850-1883) een Zweedse impressionist. Iets in het schilderij maakte mij direct blij. Een moeilijk gevoel om onder woorden te brengen maar wel erg leuk.
Nu is gevoel erg moeilijk te beschrijven want voordat je het weet probeer je dat te verkopen als een geloof en ben je de zoveelste afscheiding van een kunstkerk. Oud is deze kunstenaar niet geworden en beroemd ook niet in de vorm van hoge opbrengsten van zijn schilderijen in geld.
Maar zijn geschilderde werken maakten mij blij bij het zien en dat overstijgt waarde in geld. Het is zoiets als het zien van de sterren op een wolkeloze avond. De schilder schilderde de kades, de oevers van de rivier de oude Maas en legde prachtig een tijdsbeeld vast. Een havengezicht waardoor ik direct geboeid en geïnspireerd werd. Een ander werk van hem werd geschilderd vanaf de Papendrechtse oever en liet het drierivierenpunt van de Drechtsteden zien. Papendrecht met Zwijndrecht en Dordrecht als horizon. Het havengezicht was zo inpasbaar in het beeld van de rivier met de havens van de verschillende plekken op het panorama van het drierivierenpunt.
Het leuke is dat hij als tijdgenoot van collega van Gogh ook deze oevers bezocht. Of ze elkaar ontmoet hebben hier of in Parijs is dan maar een bijzaak. De prijs die de schilderijen opbrengen is een enorm verschil. Het genieten of blij worden van een schilderij is een beleving en dat ik dat kan of toelaat is iets fijns. Hoezo zullen we over de werkelijkheid discussiëren alsof het een waarheid is waarbij de ander domineert. Ik ben dan maar liever mijzelf en verkoop dan maar geen schilderijen zoals van Gogh in zijn leven of laat liever een indruk achter zoals het schilderij van Skanberg waar mensen van kunnen genieten.
Maar zijn geschilderde werken maakten mij blij bij het zien en dat overstijgt waarde in geld. Het is zoiets als het zien van de sterren op een wolkeloze avond. De schilder schilderde de kades, de oevers van de rivier de oude Maas en legde prachtig een tijdsbeeld vast. Een havengezicht waardoor ik direct geboeid en geïnspireerd werd. Een ander werk van hem werd geschilderd vanaf de Papendrechtse oever en liet het drierivierenpunt van de Drechtsteden zien. Papendrecht met Zwijndrecht en Dordrecht als horizon. Het havengezicht was zo inpasbaar in het beeld van de rivier met de havens van de verschillende plekken op het panorama van het drierivierenpunt.
Het leuke is dat hij als tijdgenoot van collega van Gogh ook deze oevers bezocht. Of ze elkaar ontmoet hebben hier of in Parijs is dan maar een bijzaak. De prijs die de schilderijen opbrengen is een enorm verschil. Het genieten of blij worden van een schilderij is een beleving en dat ik dat kan of toelaat is iets fijns. Hoezo zullen we over de werkelijkheid discussiëren alsof het een waarheid is waarbij de ander domineert. Ik ben dan maar liever mijzelf en verkoop dan maar geen schilderijen zoals van Gogh in zijn leven of laat liever een indruk achter zoals het schilderij van Skanberg waar mensen van kunnen genieten.
Ik geniet van mijn leven op deze planeet en kijk met plezier naar de planeten en sterren. eeuwenlang zijn er mensen die zich bewust zijn van wat er planetair gebeurt en wat dat met je doet. Dan ben ik maar de boer die ploegt en zaait om te oogsten als de tijd daar rijp voor is. Want de boer weet dat de planeetstanden relevant zijn voor zijn oogst. Geniet vooral van die momenten die voor jezelf van toepassing zijn, dat maakt het leven veel mooier in het aardse tranendal wat de mens graag creëert. Mijn kunst, die zit ergens verstopt in een gemeentelijke collectie, maakt daar indruk. Van het maken werd ik blij.
0 Reacties