Wat een mooi tijdsgewricht


Ja nee ja nee ja ja nee nou ja, nog nooit zo lang nagedacht om te schrijven als dit en deze. Al die tijd, dagen of eigenlijk gewoon de planeetstanden afwachtend  om dit te schrijven. De zin om de zin te concipiëren en daarna de uitleg van de opbouw maakte het dat ik er zolang over deed om aan dit document te beginnen. In de opbouw van ontkenning en bevestiging ging dus heel wat vooraf. Ik zat te lezen en bleef maar bezig op zoek naar een stuk herkenning van kennis en inzicht. Dat was een hele opgaaf. Kennis en inzicht  dacht ik dat kan nooit samen. Dat kan ook weer wel samen maar dan grijp ik terug op de planeetstanden in de draaiing van onze planeet.

Het komt dat ik zat te kijken naar een aantal archeologische vondsten die geduid werden. Conische kronen of hoofddeksels waarop planetaire standen stonden waarbij de maanstanden het meest in het oog sprongen. De kennis van eeuwen geleden liet zien dat er inzicht was in het feit dat we op de derde planeet van de zon leven en de draaiing die we ondergaan. Niet alleen dat hoofddeksel maar ook tal van bouwwerken die de laatste tien á  twintig jaar worden blootgelegd tonen dat bewustzijn. honderd dertig eeuwen terug was die kennis er al en zal er qua inzicht toch een kleinere groep zijn geweest die begreep wie wij op welke planeet in welke positie wij dan ook waren. Of niet natuurlijk want elke aanname vanuit archeologisch inzicht of stelling is bijna niet te verifiëren.

Nu maakt mij dat op dit moment niet zo heel veel uit aangezien de mens een raar wezen is en dat kennis en inzicht veel vaker een onderliggend element is aangezien lomp gedrag en machtswellust vaak tot oorlog en vernietiging leidt. Kennis en inzicht en het leven in vrede is meestal wel terug te vinden in archeologische opgravingen met als onderlegger dat oorlog vanwege hebzucht en afgunst dit weer vernietigde. Ook dat is terug te vinden in de planetaire verhalen van bijvoorbeeld Orion en plejaden. Prachtige verhalen waarbij ik het verhaal van Perseus maar als uitgangspunt neem omdat dit bij de Grieken het meest compleet beschreven is. Ook de Bijbelse verhalen zijn leuk materiaal om in te grasduinen of leuker de bhagavad gita.  

Zo neus ik door de opgravingen uit China en hanteer de kennis die vrijkomt en pas die toe met de hoeveelheid aan kennis van al die andere volkeren van over de wereld. Ja nee enzovoort gaat het dan steeds weer in mijn hoofd. Met alle toegepaste kennis van bouwen maar ook van veroveraars, volken die zich verplaatsen over de gehele wereld wordt ik eigenlijk blij met al die kennis. Wetenschappelijk doen heel veel mensen hun best om te bewijzen wat waar is om in dit leven hun plek in de mierenhoop van mensheid in te nemen. De vergelijking van mieren komt voort uit wat wij hebben voortgebracht en de verbeelding wat wij wel of niet kunnen, wij kunnen nooit zulke zware stenen gedragen hebben bijvoorbeeld.

Met die gedachte ben ik weer terug aan het begin van dit geschrift. Natuurlijk kunnen wij dat want anders was het niet gerealiseerd. Wat wij waarschijnlijk bedoelen is dat we de kennis en inzicht zijn kwijtgeraakt en  het inzicht om dat we zo goed in zelfdestructie zijn geworden. Nog nooit, nou dat valt natuurlijk te bezien, hebben we zoveel oorlogsmateriaal opgebouwd als de laatste honderd jaar. Nog nooit is natuurlijk die open deur maar gezien de bedragen aan investeringen maar vooral ook winst die we nemen mag de mensheid zich schamen. Daarom vond ik het verhaal van perseus ook zo mooi omdat je daar zou kunnen lezen dat de mensheid ook in tijd  destijds zich zo met die destructie bezighield.

Best wel gek dat we steeds weer de baas van de wereld willen worden middels onderdrukking terwijl we ook de wereld kunnen voeden en samen kunnen leven op een planeet waarin de geschiedenis ons verteld hoe laat het is. Heel bewust denk ik dan weer janne ja ja nee ja jaa nou ja wat een geluk dat ik dit leven zoveel kennis mag opnemen en  met al die kennis tot inzicht mag komen. Wil jij in vrede samenleven? dan doe je toch gewoon mee.



Een reactie posten

0 Reacties