I say who do you love. De tekst duikt op in mijn hoofd terwijl ik met iets heel anders bezig ben. Dat schetst mijn denken en intuïtief handelen. Terwijl ik zoek vind ik meestal iets anders, reden genoeg om niet te zoeken. Het muziekstuk schiet mij te binnen terwijl ik een andere artiest aanzet. Ik wordt heen en weer geschud door de hoeveelheid aan gedachten en muziekstukken en optredens ergens in de jaren zeventig. Dr John the nighttripper schiet in beelden voorbij geheel uitgedost zoals ik hem destijds zag optreden.
Met regelmaat kom ik ik van alles tegen uit verschillende tijdsperiodes die iets hebben met mijn ervaring en de wijze waarop ik in staat ben mijzelf te programmeren. De overeenkomst is telkens tijd en ruimte ziek ik in de uitgebreide analyse. Nu heb ik het voordeel dat tijd en ruimte voor mij al gauw een tijdsbestek heeft van viereneenhalf miljard jaar dus dat schept wat ademruimte. Vooral omdat het in een mensenleven anders zo benauwd wordt. Zo werd ik al vroeg geconfronteerd met de vraag wat wil je dat er op je grafsteen staat.
Wat een vraag zal je denken maar aan de andere kant ben ik daar nog wel eens serieus op ingegaan. Gelukkig kwam ik telkens tot inkeer dat er iets anders op moest staan tot ik de beslissing naam helemaal geen grafsteen te nemen, anders had er vast gestaan zie omme zijde. Wat vooral de de gedachte was bij de vraag van wie houdt je kwam telkens iets anders naar voren. Liefde van mijn leven wie is dat, wat is dat een pracht thema. In onze programmering verbinden we ons telkens aan een vast focus punt waaruit we als een bron putten.
Het bracht mij in gedachten terug naar Mozart die ook zo een pracht worsteling had met leven en geweldige muziekstukken produceerde maar opgejaagd werd door zijn eigen tijdgenoten en als zodanig worstelde met het thema leven en dood. Nu ben ik niemand en dat op zich is al een ultieme opgave om dat te zijn als je jezelf neerzet op lijsen om iemand te zijn. Toch past Mozart geweldig bij de eerste vraag van wie houdt je. Muziek is wel mijn eerste liefde zoals in de toverfluit. De magie van de geluiden uit de natuur.
Juist het luisteren naar de radiopiraten via de oude radio s brachten de magie van het universum heel dichtbij. Het draaien aan de knoppen op zoek naar frequenties waarop de zenders te vinden waren deed een geweldige ruis en piepjes voorbij komen die in moderne muziekstukken niet misstaan. Het structureren van al die gedachten en het focussen op de waan van de dag helpt mee om mijn plek in tijd en ruimte te duiden. Dat is het leuke van Dr John die als zelfbenoemd sjamaan naar buiten trad.
Niet alleen hij maar meerdere keren kwam ik ze tegen en werd opgenomen in de wereld van de toverfluit en bijzondere mensen verbonden aan de natuur en haar verschijnselen. De magie van de liefde is geweldig kan ik daaruit distilleren als boodschap op de vragen van wie ik hou of wat er op mijn steen moet staan dan wel het verklaren van de liefde van mijn leven. Als ik mijzelf weer depressief denk zoek ik de aanleiding op en laat een muziekstuk in mijn hoofd opduiken wat mij helpt de energie van de gedachte om te vormen.
In dit leven constateer ik zoveel bijzondere sterrenstanden dat ik mij afvraag of ik in vorige levens wel bezig ben geweest met de sterren en planeten. Nu is dat een prachtige vraag omdat ik eigenlijk het antwoord weet maar ook begrijp wat ik in dit leven allemaal meemaak. It is impossible to achief the aim without suffering duikt weer een tekst iop uit een muziekstuk. Het doet mij glimlachen, geeft energie want ik zing meteen weer who do you love en zit met een brede glimlach te kijken naar de wereld of ik astraal aan het reizen ben zoals de sjamaan dat kan.
Het leven is een dans die ik met vreemde sprongen volbreng. Ik ben nog net zo jong als ik oud ben. Onmogelijk dat liefde zoiets moois teweeg brengt als ik naar een requiem luister van Mozart en ondertussen meteen moderne muziekstukken en artiesten voorbij zie schieten.Ik dans als Dr John door mijn huis, draag mijn eigen kleuren en stap door het gestreepte licht wat prismatisch over mij heen straalt terwijl ik naar al die muziek luister rechtstreeks uit mijn hart,. Dat is liefde, het universum in een notendop zo houdt ik de wereld in mijn hand.
Who do you love? Dan nog de vraag die am i a the right place but at the wrong time of who to love van Don van vliet ook wel bekend als captain Beefheart. Vragen geen vragen zou een andere van Vliet zeggen in de personage van majoor Kees. Ik dans door op de golven van tijd en denk zijt gij ook bereid wat voor mij anders aanvoelt dan voor de nieuwe testament lezers. Ik ben een nieuwe tijd denker of een nog oudere tijd belever. In ieder geval doet de muziek mij goed. en rits ik tijd en ruimte aan elkaar als moderne sjamaan met kennis van duizenden jaren.
0 Reacties