Pandewie

We hebben een avondklok, we moeten thuisblijven en thuiswerken. De hele wereld staat onder druk van de pandemie. De Spaanse griep is vergelijkbaar met deze uitbraak en toont net als deze de noodzaak van isolatie wel aan. Nu heb ik zelf al een aantal mensen die al jaren in een thuissituatie zitten en eigenlijk als ervaringsdeskundige kunnen vertellen hoe ze daar mee overweg gaan. Ook voor de situatie waarin je inkomen wegvalt ken ik de voorbeelden. Bij al deze voorbeelden van ervaringsdeskundige mensen zie je dat ze er sterker uitkomen.

Niet dat daarmee het specifieke probleem opgelost is maar daar waar de wereld in een collectief getroffen wordt ontstaat er pas de aandacht voor een anders denken en werken. Het woord samenleving begint weer een andere betekenis te krijgen omdat samen niet meer mag maar wel moet. Een pracht van een tegenspraak. We doen alles via schermpjes. Daarmee lijkt iedereen wel een nieuwe televisie ster.  Nu is door de komst van de sociale media wel wat veranderd in de maatschappij en is het internet wel de verbinding waardoor wij als maatschappij nog zo overeind blijven maar dat stukje contact is wel wat wij als mens, als sociaal wezen, nodig hebben.

Voor de ervaringsdeskundige die al jaren thuis zit is dat niet onbekend. De eenzaamheid groeit maar ook voor de mensen die heel erg gewend zijn deze eenzamen op te zoeken, de normale sociale contacten, leid het  tot een nieuwe eenzaamheid. Het is een apart gegeven dat ik mensen hoor roepen dat ze niet vanuit huis kunnen werken. Merkbaar is het  bij de zorgverleners die meer te maken krijgen met het fenomeen dat mensen niet op een hoopje kunnen leven. De pandemie legt veel van de mens bloot waar wetenschappers een mooie studie van kunnen maken maar waarbij de maatschappij onvoldoende schakelt.

Die nieuwe maatschappij die dus heel anders moet gaan denken en handelen vergt nogal wat van bestuurders en bestuurde. De Spaanse griep ontstond in de eerste wereld oorlog en liet zien dat isolatie de oplossing was, alleen werkt dat niet bij legers. De griep heerste bij de latere winnaars van de oorlog maar werd toch verspreid door de besmette soldaten aan het front. De vraag is dan hoe het met de huidige economische oorlog is verlopen. Wie zijn de soldaten en wie laat toe dat de verspreiding zo doorslaat. Iedereen is op zoek naar de eerste patiënt naar de eerste verspreider maar ondertussen draait de economie gewoon door.

Dat doordraaien kan je op een paar manieren uitleggen.  Als je kijkt naar de Nederlandse toeslagen affaire zie je daar mensen die ook zo zwaar getroffen zijn als veel ondernemers, zelfstandigen. Hoe overleef je de plotselinge tegenslag, het plots uitblijven van inkomsten. Ik lees de verhalen en herken veel van de verhalen die vergelijkbaar zijn bij de mensen die jaren eerder uitgevallen zijn. Je ziet dat er veel meer kan als je maar mag. Alleen hoe zorg je er voor dat iedereen wel kan eten en drinken, hoe je de economie van de onderlaag, van een basis economie voorziet.

Een basis economie waarin je toch je eten en drinken hebt en een dak boven het hoofd waarin je niet zoals bij  de toeslagen affaire je steeds verder wordt afgeknepen. Een wereld waarin menswaardigheid voorop staat en liefdevol delen de norm is in plaats van het framen en uit sluiten. Waarschijnlijk zijn er nog een paar rampen voor nodig voordat er duidelijk besloten kan worden dat een wereld van egoïsme niet de methode van leven is op deze aarde. Ik kijk naar de Spaanse griep en zie vanuit die tijd hoe lastig het geweest moet zijn om te overleven.

Waar slechts een handvol mensen en dorpen het gelukt is de pandemie destijds buiten te houden terwijl de drama s van de oorlog overal inhakten. Psychologisch, fysiek en vooral economisch. De Spaanse griep is verdwenen en vele andere ziekten zijn overwonnen. De lessen zijn geleerd zou je denken. Toch duikt er zo een vreemd virus op wat voor de commercie van de farmaceutisch gerichte economie toch wel een zegen is. De oorlog kent het grootste aantal slachtoffers onder de onderlaag van de maatschappij. Mensen die in isolatie moeten leven en geen inkomsten meer hebben en niet het verzet kunnen leveren tegen de willekeur.

De ruzie wie het virus bedacht heeft of uitgezet is nu verschoven naar wie de meeste vaccins mag hebben. Dan ook nog wie als eerste ingeënt wordt. Toch zou het zwaartepunt veel meer mogen liggen op onze overlevingskunst die zij die al langer in huis leven aan de dag hebben gelegd. Die kracht van positief omgaan met de tegenslag  is de slag die gemaakt mag worden. Of het een oorlog is of een spel, daar leek de eerste wereld oorlog ook op het raakt de onderlaag het hardste. Het zou wel eens handig zijn een maximering aan rijkdom aan te brengen.

Laat iedereen zijn rijkdom hebben op de aarde waarbij de echte rijkdom is de balans van het leven op de aarde en van de aarde zelf. Een soort vermogens klok waarbij bij uiteindelijke overschrijding met het meer verdiende, als het niet terug in of voor de aarde en de mensen terug wordt geïnvesteerd,het naar een bestedingsprogramma gaat. Een programma voor voeding, educatie voor wonen en geestelijke gezondheid, als je ziet hoe mensen nu al in elkaar investeren middels crowd funding dan moet dat kunnen.

Ik ben beslist onder de indruk hoe mensen elkaar steeds meer en directer helpen meer dan ooit denk ik wel eens. Ik heb vertrouwen in de toekomst en laat mij dan ook verwonderen over wát er telkens komt. Kik denk zelf en ben daardoor niet monddood maar loop wel met een mondkapjes voor mijn medemens.