Vanmorgen keek ik weer eens naar de sterrenstanden, andere mensen kijken op de klok, daarmee wist ik weer hoe laat het was. Dat het bijna sinterklaasfeest en kerst was wist ik ook wel en dat ik uit de gewoonte nog vaak " zwarte" piet roep in plaats van gewoon Piet is iets wat door een vreemde discussie is blijven hangen. Ik keek vooral naar de sterrenstanden vanwege een zonsverduistering, jawel zichtbaar boven Antarctica, waarbij de planeetstanden mij weer in het oog sprongen.Hoe zou het op de Noordpool zijn bij de kerstman.
Ik ben eigenlijk best wel blij met de mogelijkheid dat ik planeetstanden aflees op mijn horloge, zo noem ik nog steeds mijn telefoon, en weet waar wij als derde planeet van de zon ten opzichte van elkaar staan. Mensen praten nog steeds vanuit de optiek dat de aarde de centrale planeet is ( en soms ook een pannenkoek),In vele discussies stellen ze hun eigen gelijk centraal. Het doet mij vaker denken aan de Zonnekoning of het nummer; Ich Bin die sonne, is het weer zo laat hoor ik in mijn hoofd, dat gezeur over tijd moet maar eens afgelopen zijn.
Veranderingen die optreden in de beweging van planeten zijn uiterst interessant in een mensenleven. Althans je zal het maar interessant vinden. In dit leven waarin ik geboren ben heb ik in vergelijking met mijn voorgaande generaties nog nooit zoveel verandering meegemaakt. Als kind werd ik geboren in een nieuwbouwhuis met een luxe die mijn ouders niet hadden. Dat wil zeggen de luxe waarover zij mij vertelden. Als kind sjouwde ik de kolen naar binnen en de houtjes die gehakt waren, ik vond dat wel leuk, om de kachel aan te maken.
Al snel werd het gas aangelegd en wauw je draaide aan de knop en er was warmte. Zo verliep de vooruitgang in een prachtige tred. De geschiedenis vertelde wel hoe en waarom je in een mooie periode leefde. Tijden veranderen was de uitdrukking en dat gebeurde zeker. In een steeds hoger tempo zette het leven zich voort. In cycli van zeven jaar telde ik door. Een zekere Bob Zimmerman had een hit in die zeven jaar daarna en er veranderde weer veel , mijn leven stond op zijn kop, en werd ik me meer bewust van die hit.
Veranderingen die optraden leken nog langzaam te gaan. Tijd ging ik afmeten aan de draaiing van de maan. Dertien cycli van achtentwintig dagen die logischer waren dan de Juliaanse kalender of de huidige Gregoriaanse. Nu heb je daar in de westerse wereld weinig aan en vind je daar als veertienjarige weinig begrip voor. Je bent eerder zonderling dus kan ik beter aansluiten met de planeetstanden richting aquariustijdperk. In de de derde cyclus van mijn leven, van zeven jaar, viel alles meer samen.
De bewustwording van planeetstanden, de Invloeden, waren uitermate interessant. Ja de tijden waren aan het veranderen. Anders dan een zevenjarige verwacht of dat ik veertien jaar had meegemaakt. Het leven was een soort vacuüm geworden waarin ik gewoon was geworden te spreken over miljoenen jaren maar slechts een enkele gesprekspartner had. Poeh wat saai. Juist die Poeh maakte het makkelijker door mijn hobby. Poeh beer dook op in de stripwinkel met filosofische gedachten van Zen. Dat sloot beter aan bij mijn ontwikkeling.
Verandering en de gedachte van tijd sloot beter aan op mijn denken. Feitelijk was ik al lang vastgelopen in de verstikkende maatschappij die helemaal niet wilde veranderen. Nu na negen cycli van zeven jaar zijn er veel zaken veranderd. Ik zie dat de hulpmiddelen zoals ik onder ander mijn horloge benoem mij beter helpen om in tijd en ruimte te bewegen. Dit jaar voor de kerst is de dertiende maan voorbij gekomen. Mensen zitten gekooid in hun huis gevangen in een bubbel waarin ze in totale verwarring blijven hangen.
Het gevoel van de mens die naar buiten loopt voor kolen en aanmaakhoutjes is toch een heerlijk gegeven. Met elkaar ongedwongen aan de kerstdagen hoe simpel die ook was. Waarom treuren alles veranderd. Onze huidige tijd wordt gekenmerkt door de sterrenstanden met zijn bijzondere planeetconjuncties. De astroloog geniet, en wij zien met het blote oog de planeten voorbij komen, terwijl de astronoom zijn/haar waarnemingen doet en de invloeden daar uit afleest.
Het zen is wel gebleven, de jaren zeventig waar Poeh in de stripwinkel opdook is niet veranderd.
Zelfs de stripwinkel is er nog alleen de locatie is veranderd. Het is als de invalshoek van de astroloog en astronoom. De locatie spreekt voor mij omdat telkens in tijd en ruimte het thema van exact en geestelijk, zo onder zo boven, voorbij blijft komen. Yes, The times they are a changing. Wij veranderen ook van locatie op het internet je kan ons blijven volgen en of vinden. Lukt dat even niet dan zal daar een reden voor zijn maar niet getreurd telkens weer duik ik op.
Ik zie dat telkens weer gebeuren en verbaas mij er niet meer over hoe mensen mij terugvinden. Ik leef als Diogenes in mijn regenton en voel me als Prometheus. Elke dag worstel ik opnieuw in het leven en kom boven. Ik ben niet veranderd alleen maar ouder geworden, een vader die van zijn kinderen houd en met plezier geniet van de draaiing van de planeten.
0 Reacties