Over het bedrijf en de samenwerking kan ik ook weer veel verhalen schrijven maar nu is het vooral zijn opmerking die het hem deed. Voor de meeste mensen is het normaal om naar school te gaan en aansluitend het vervolg onderwijs te genieten met alle ervaringen van dien.
De bedrijfsleider vroeg op een bepaald moment, het bedrijf had een vreemdsoortige clientèle of nog vreemder momenten, terwijl wij tijd genoeg over hadden hoe nu mijn school en levensloop was gegaan. Natuurlijk waren er wel details over verteld bij de sollicitatie die ik bij hem gedaan had maar het neusje van de zalm of de sappige details kende hij niet.
Hij had mij aangenomen terwijl ik in mijn keurige zomerse tenue was langsgekomen. Ik was gestruikeld over de advertentie die bij het arbeidsbureau in het bestand stond. Het arbeidsbureau en ik waren al geen match maar ook dat is een ander verhaal. Tot mijn stomme verbazing mocht ik al langs komen op een toch wat verlopen advertentie.
Wat niemand wist was dat mijn lange haar nog maar zeer kort was gedecimeerd tot een hoogst zorgvuldig gesneden coupe die van alles suggereerde behalve een hippie. Omdat ik aangenomen was en vanuit een eerder zeer drukke baan, een mens moet ook eten, kwam viel ik in een gat vanwege de stilte van het bedrijf.
Waar ik eerder op top momenten misschien drie minuten had voor een klant kwam ik hier in een omgeving waar ik misschien wel één klant in de week had. Er liep voldoende personeel rond voor allerlei werkzaamheden en ik als jongste adviseur had niet de kwalificatie van de al langer van het bedrijf uitmakende dame wiens verkoopargument doorschijnende blouses waren met een diep decolleté.
Gelukkig was ik tevreden met het vermeerderen van mijn kennis en had tijd genoeg om dat te doen en dus ook het gesprek met de bedrijfsleider te voeren. Bij iedere vraag over school, scholing of werk antwoordde hij met verbazing, tjonge wat heb jij een hoop meegemaakt. Nu vond ik mijn leven niet direct zo interessant maar het huisje boompje beestje leven van de bedrijfsleider was stabiel en in vergelijking met de mijne niet verkeerd.
Hij had een koophuis, een vrouw, een auto en was bedrijfsleider met een paar man personeel met een onduidelijke omzet. De eerste verbazing was voor hem dan ook alle operaties die ik had moeten ondergaan om als zodanig in leven te blijven. Dat brak dan ook mijn schoolopleiding en zorgde er voor dat de aansluiting geen succes werd.
Ondertussen leerde ik buiten school allerlei occulte zaken en leefde een leven als in een commune. Weliswaar deelde ik mijn leven in mijn gezin als gezin maar ging ieder zijn weg en ontstond er door het overlijden van mijn moeder een commune vorm. We deelden tal van zaken met een bepaalde vorm van wederkerigheid maar daarnaast ging iedereen zijn eigen weg.
Diverse spirituele stromingen kwamen voorbij in en periode waarin dan ook alles mocht. Ik had mijn basis geloof omgewisseld voor love peace dope zoals dat in huis voorbij kwam. De occulte opleiding en kennis vermeerdering die ik meekreeg naast het gewone schoolwerk (waar ik weinig mee op had) leidde niet tot een gewoon schoolresultaat.
Die kennis vond de bedrijfsleider interessant en paste wel bij mijn advieswerk. Hij bleef maar vragen tussen de bedrijven door, en die waren er veel, wat ik nog meer mee had gemaakt. Ik vertelde hem over mijn escapades op scholen waar de discussie belangrijker was dan het schoolresultaat.
Telkens weer schudde de beste man zijn hoofd en vertelde zuchtend fat hij nog niet eens iets ergers dan een gebroken nagel had gehad in tegen stelling tot al mijn littekens die een verhaal vertelden. Ook mijn escapades met de vrouw van mijn klassenleraar was voor hem iets onmogelijks. Hij had zijn vrouw ontmoet en keurig als huisje boompje beestje zijn relatie gedaan.
Het wonderlijke van het bedrijf was dat er veel tijd over was en een er een enorme voorraad in de boeken en de magazijnwerkzaamheden stonden. Echt duidelijk werd mij dat lange tijd niet. Op een ochtend kwam de bedrijfsleider niet meer. Hij woonde niet zo ver van het bedrijf maar het waarom werd mij niet duidelijk.
Totdat er de verklaring kwam dat hij de verkoopgebied had afgeroomd en nogal wat goederen mee genomen had, die feitelijk niet eens gemist werden. Het was wel een begin van het verwerven van inzicht in het ontstaan van het bedrijf, de groei, verwording en de bron van het bestaan. Een wonderlijke wereld met nog meer eigen verhalen.
De bedrijfsleider verwachtte ik nooit meer te zien en bedacht dat hij nu dan wel de ervaring had van een breuk in zijn levenslied die voor mij zo normaal waren. Tot op een dag bij mij aan de deur , ik woonde ondertussen al niet eens meer in mijn Kraakpand, gebeld werd en ik open deed. De bedrijfsleider stond er aan mijn deur.
Het adres zou hij niet kunnen kennen en dus met opgewekte toon zei hij goedendag om meteen verbaasd te zijn mij daar te zien, zijn voormalig medewerker. In het kort vertelde hij dat hij na een periode van onbestemdheid hij aan de baan was gekomen als junior verkoper zoals dat heette. In die periode was het normaal dat mensen als boekverkoper, of voor de leesportefeuille en aanverwante artikelen langs de deur trokken.
Met een plaatsvervangende schaamte ronde hij vlot zijn gesprek af en groette mij zonder dat ik ook maar iets vertelde over mijn leven na zijn vertrek. Het was wel een mooie afronding van een tijdperk. Hij woonde in Rotterdam aan een singel waar ook weer zoveel over et schrijven valt en hij ondertussen deel van uit is gaan maken.
In alles wat ik geleerd heb in mijn occulte wetenschappen en hippieperiode maar ook mijn werk in het Rotterdamse bedrijf heb ik veel meegenomen naar de beurzen (paranormaal en alternatieve leefstijlen) waar ik gewerkt heb. Daar heb ik vaker de verhalen verteld over mijn leven vol met al die rariteiten en bijzondere momenten die eigenlijk tot op de dag van vandaag nog steeds voorbij komen zodat ik vele verhalen kan vertellen.
1 Reacties
wat een leuk verhaal
BeantwoordenVerwijderen